کسی که تا کنون نماز نخوانده چگونه باید توبه کند؟
تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۴۳۶۹۵۲
توبه با یک جرقه آغاز مى شود، جرقه اى که در آغاز تنها یک نقطه نورانى و کوچک در قلب است، امّا به تدریج تمامِ آسمانِ تیره و تاریک قلب را فرا مى گیرد. این نقطه نورانىِ سفید، انسان را از گذشته تاریک به آینده روشن مى برد. نسبت به گذشته تاریک و سیاه، احساس تلخى، پشیمانى و ندامت مى کند و آسمانِ ابر گرفته قلب براى آینده‌اى روشن آماده بارش رحمت الهى مى شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حقیقت توبه و استغفار، پشیمانی از گناه گذشته و عزم و تصمیم بر عدم ارتکاب آن در آینده است. اگر این حالت برای کسی پیش آمد، این نشانه توبه واقعی است و پذیرفته شدن توبه واقعی حتمی می باشد. اگر توبه واقعی صورت گیرد، قبولی آن از طرف خداوند قطعی است، چون خداوند فرموده:«وَ هُوَ الَّذِی یقْبَلُ التَّوْبةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یعْفُوا عَنِ السَّیئاتِ»[2]؛«او است که توبه را از بندگانش پذیرا می شود و گناهان را می بخشد».
روزى حضرت على(علیه السّلام) مردى را دید که بدون توجّه به شرایط توبه فقط با زبان مى گفت:«استغفر الله». حضرت به او فرمود: مى دانى استغفار چیست؟ آن گاه شرایط استغفار را براى او توضیح داد و فرمود:
اوّل: باید از کارهاى ناشایست گذشته ات پشیمان باشى؛
دوم: آن که تصمیم بگیرى دیگر سراغ کارهاى زشت قبلى نروى؛
سوم: اگر حقّى از بندگان خدا برعهده توست (قرضى گرفته اى و پس نداده‌اى یا به زور چیزى را از مردم گرفته اى و یا...) ادا کنى؛
چهارم: اگر حقّى از خدا بر عهده توست (مثلا نمازهایى از تو قضا شده و نخوانده اى) آن ها را ادا کنى و....
آن‌گاه پس از این مراحل با زبان بگویى:«استغفرالله»[3]
پس توبه یک لفظ نیست؛ بلکه یک تحوّل در درون انسان و زندگى او است.
پس از پیدا شدن حالت توبه و پشیمانى و ندامت از کارهاى ناپسند، چند عمل سزاوار است:
یک - سه روز روزه گرفتن؛ حضرت امام صادق(ع) مى فرماید:«توبه نصوح که خداوند به آن امر فرموده، روزه گرفتن روز چهارشنبه، پنج شنبه و جمعه است»[4]
دو - غسل توبه؛ حضرت رضا(ع) به کسى که مى خواست از گناه «استماع» غنا توبه کند، فرمود:«فَاغْتَسِلْ وَ صَلِّ مَا بَدَا لَکَ فَلَقَدْ کُنْتَ مُقِیماً عَلَى أَمْرٍ عَظِیم»
[5]؛«برخیز و غسل کن و هر چه می خواهی نماز بخوان زیرا مداومت بر گناه بزرگی می کردی»
سه - خواندن دو یا چهار رکعت نماز؛ امام صادق(ع) مى فرماید:«هر بنده اى که گناهى کرد، پس برخیزد و تحصیل طهارت کند (وضو بگیرد) و دو رکعت نماز بخواند و از خداوند طلب آمرزش نماید، بر خدا است که توبه اش را بپذیرد.»[6]
چهار - استغفار و خواندن دعاهاى توبه اى که از ائمه اطهار(ع) وارد شده است؛ خصوصاً دعاهاى صحیفه سجادیه (به خصوص دعاى 31) و نیز مناجات خمسة عشر (به خصوص مناجات اول) و... باید هنگام خواندن دعا، معانى آن ها را متذکّر باشد و سعى کند که حالش با گفتارش یکى باشد.
بعد از توضیح معنا و شرایط توبه، روشن مى شود که جبران گذشته در مورد نمازهاى خوانده نشده، به این است که ما علاوه بر پشیمانى دل، نمازهاى قضا شده را به جا بیاوریم.[7]
پی نوشت :
[1]- تحریم (66)، آیه 8
[2]- شوری (42)، آیه 25
[3]- نهج البلاغة، ص 549
[4]- وسائل الشیعه، ج 16، ص 78
[5]- مستدرک الوسائل، ج2، ص 512
[6]- وسائل الشیعه، ج16، ص 79.
[7]- در خصوص نحوه به جا آوردن نمازهای قضای زیاد بگونه ای که خسته کننده نباشد در فصل« قضای نماز» توضیح داده شده است .
کتاب پرسش ها و پاسخ های نماز، سید حسن موسوی (مرکز تخصصی نماز)
منبع: افکارنيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۴۳۶۹۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ریشه و علت گرفتاری‌ها در چیست؟
مردم ریشه و علت گرفتاریشان را باید بفهمند. ریشه گرفتاری مردم این است که با خدا کاری ندارند.
به گزارش ایسنا، یک حدیث از امام صادق علیه السلام است که حضرت می فرمایند «مَن اَصبَحَ و أَمسی وَالدُّنیا أَکبَرَ هَمِّهِ». کسی که صبح و شام کند و بیشتر همتش دنیا و پول و … بوده و به فکر نماز نباشد به سه تا مصیبت گرفتار می‌شود:
اول: «جعل الله الفقر بین عینیه»، خداوند فقر را مقابل دو چشمش می آورد.
دوم: قلبش پر از غم و غصه می شود.
سوم «شتّت عمله»، کارهایش پراکنده می شود. از این اداره به آن اداره. از این آسانسور به آن اسانسور. به هر دری که می زند نمی‌شود. ده سال است که اختلاف ملکی دارد. هنوز حل نشده. چرا ؟ چون به فکر دنیاست.
در ادامه امام صادق(ع) می‌فرمایند «مَن اَصبَحَ و أَمسی وَ الآخرة أَکبَرَ هَمِّهِ»، کسی که صبح و شام کند و بیشتر همتش آخرت باشد برنده است. مثل راننده تاکسی که اول ظهر کنار خیابان پارک می کند تا نماز اول وقت بخواند. با اینکه در آن ساعت اگر بخواهد مسافر ببرد. مسافر زیاد است و درآمدش هم زیاد است. اما با این حال تاکسی را نگه می‌دارد به مسجد می رود و نماز جماعتش را می خواند. بعد سوار می شود و مسافر می‌برد.
افرادی این چنین که مقید به نماز اول وقت هستند «جَعَلَ اللَّهُ الْغَنَاءَ فِی قَلْبِهِ» خداوند غنی و بی نیازی را در قلبشان قرار می‌دهد. یعنی چشمش سیر می‌شود.
همانند «اشیخ محمد حسین زاهد» که چیزی نداشت. اما هر وقت از او می پرسیدی حال شما چه طور است ؟ دو سه بار پشت سر هم می گفت: الحمدلله.
یک الحمدللهی می گفت مثل اینکه همه تهران برای اوست. حالا چیزی هم نداشت. دو اتاق اجاره کرده بود ماهی بیست تومان. گلیم هم زیر پایش بود.
مردم ریشه و علت گرفتاریشان را بفهمند. ریشه گرفتاری مردم این است که با خدا کاری ندارند.
منبع: بررسی گناهان کبیره در مواعظ ایت‌الله مجتهدی تهرانی، بوستان قرآن ،چاپ ششم ،1395 ، ص 44 و 45
انتهای پیام
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد